U weet niet wat foursquare is?

Het is een gratis app met een geinig spelelement, dat punten geeft voor het inchecken op diverse locaties. Zo laat je je vrienden weten waar je bent. Ben je samen met een vip ingecheckt, dan krijg je extra punten. Wil je ook vip worden, check dan het vaakst in en je wordt de mayor! Kinderachtig?

Ik geef toe, dat ik me erger aan mensen die inchecken, zonder een persoonlijke noot toe te voegen. Twittervervuiling!

Maar ik moet erg lachen als ik “ge-oust” ben, omdat iemand anders de mayor is geworden. Het taalgebruik van Foursquare:” Woot! You’ve been ousted, plot your way back to the throne” zet aan het spel voort te zetten.

Nog meer lach ik, wanneer ik, zoals een tijd terug, een gouden armband bij Siebel koop en op Foursquare zie, dat ik fikse korting ontvang. Het winkelpersoneel is hiervan vaak niet op de hoogte. Het hoofdkantoor laat duidelijk een communicatieve steek vallen. (De korting kreeg ik wel gelukkig.)

Onlangs was ik in Amsterdam. Via Foursquare vond ik de Bols Experience. Dat leek me een leuke plek om heen te gaan. Aan de telefoon vertelde een aardige vrouw, dat reserveren niet nodig was, maar dat online kaartjes kopen wel 10% korting opleverde. Maar zij kende de app niet! Inchecken met Foursquare bij de Bols Experience leverde 15 % korting op. Ook hier weer was het personeel verbaasd.

Het lijkt in Nederland in de kinderschoenen te blijven steken. Waarom toch?

Ik attendeer ondernemers graag op Foursquare en het feit dat er informatie over hen op vermeld wordt. Vaak reageert de ondernemer verbaasd. Niet alleen IENS maakt een ondernemer kwetsbaar. Ook op Foursquare kan iets over jou staan. Positief, of negatief.  Dat wil je toch weten? Bovendien kun je beter zelf je locatie met juiste omschrijving aanmaken en de touwtjes in eigen handen houden. 

Gelukkig blijft niet elke ondernemer achter.

Een mooi voorbeeld van samenwerken en modern ondernemen vind ik @pottenenpannen en @peekvanbeurden in Utrecht. Zij zijn, onder meer, te vinden op foursquare en houden soms acties: koop een cake bij mij en krijg korting op de mixer bij mijn buurman. Geweldig toch? Het maakt het nog aantrekkelijker bij beiden binnen te lopen.

En korting kunnen we in deze tijden van crisis allemaal goed gebruiken.

Ik had gisteren een geslaagde dag. Een netwerkdag. En ik zal u vertellen waarom.

 
Sinds een paar jaar organiseer ik met een aantal vakgenoten 2 maal per jaar de Aedes P&O netwerkdag.( Aedes faciliteert dit en de invulling wordt verzorgd door de bestuursleden; allen HRm’ers werkzaam in de corporatiebranche. )
De laatste keren loopt het aantal aanmeldingen terug. 
Wat te doen? Moeten we naast een goed inhoudelijke programma en ruimte voor netwerken een grote (en dure) ‘naam’ op het programma zetten?¬†
Na rondvraag lijkt het probleem vooral te zijn, dat men het druk heeft.
 
Dus als je het druk hebt, ga je niet naar een netwerkdag? 
Een netwerkdag is leuk en je wordt verwend met lekkere lunch en hapjes en die caramelsnoepjes doen het ook altijd leuk. Maar een netwerkdag is vooral een werkdag. De mensen, die er wel waren vielen me op om hun ondernemerschap. Hardwerkend, sommigen met een eigen bedrijf ernaast. Druk dus.
 
Het lijkt wel of een groot deel van de corporatiebranche nog niet doordrongen is van het feit, dat netwerken, informatie en kennis delen en intensief deelnemen aan de social media ook voor hen inmiddels nodig is. Probeer maar een voor de grap een corporatie medewerker te vinden op LinkedIn, nou? I rest my case.
 
Ik begon met te zeggen, dat het een geslaagde dag was. Dat was het, want de interactie die ik zag was enorm. De aanwezigen gingen naar huis vol ideeën om personeel met elkaar uit te ruilen en manieren om anderen in beweging te krijgen. Hun tas vol visitekaartjes van vakgenoten waar mee krachtige samenwerkingen kunnen worden gesmeed. Een goede investering in je tijd, ook als je het druk hebt.
 
Netwerken is net werken.