My social kid
“Whats’app je even of je pizza wil, schat?” “Vet! Ik heb net Spotify gedownload”. “ Hey, is er nog iemand online? Ik verveel me”
Naast het aloude knikkeren en schattig schommelen op het schoolplein, spelen de jongere schoolkids graag smurfentikkertje. Maar ik observeerde recent vooral de hoogste groep. De pre-pubers van groep 8. Wat puilt er uit de zakken van al die spijkerbroeken? Iphones! Hier en daar een inferieur toestel, maar de meeste kids hebben het geregeld hoor. Ze hebben de afgedankte “3” van paps of mams. “Hardstikke handig, want ze zijn altijd bereikbaar.”
Het schoolplein verwordt steeds meer tot een hangplek voor de jongere jongere. Met de school- wifi is het daar  immers prima toeven.  Naast het zichtbare leven op en rond dat plein is inmiddels een hele underground scene ontstaan. De jeugd is massaal aan het Twitteren geslagen. Jaren terug las ik dat de gemiddelde leeftijd van gebruikers 35 was. Ik ben benieuwd wat dit inmiddels is.
De Iphone, Ipad, Internet, allerhande apps, ze kennen allemaal geen geheimen voor onze kinderen. Maar weten wij waar ze mee bezig zijn? De Sociale Media denderen voort en onze kinderen volgen moeiteloos. U ook?
De wereld ligt voor hen open en onze nazaten profileren zich vrijelijk. Leuk toch? Maar  wie leest hen en wie volgt hen allemaal? Wat mij betreft begint deze joyride veilig achter een slotje (op die manier bepaalt de Tweep zelf wie zijn of haar berichten leest en is niet alles wat ze schrijven openbaar).
En dan die ava‚Äôs (fotootje bij het Twitterprofiel).Vaders, past op uw dochters…..
Social Media, Word Feud, Path, Pair, Face Book, Draw Something. Het is super, dynamisch, spannend, leerzaam. Maar helaas niet altijd zonder gevaar. Het grote loslaten is iets anders dan in het diepe flikkeren.
Dus ouders, zorg dat je (er) bij blijft.